نذر

آخر مجموعه ی مسافری از هند مزخرفترین نمایی که می شد از نذر کردن دید را ارائه داد.
امروز کارنامه ام را گرفتم. قبل از گرفتن کارنامه با آن که می دانستم نتایج روی کاغذ مشخص شده اند و من صرفا آن ها را خواهم دید، دعا کردم که کارنامه ی خوبی ببینم و چیزهایی را نیز نذر کردم(مثلا با چند تا از دوستام کمتر کلنگی برخورد کنم، هوای بعضی ها رو داشته باشم و دلشون رو شاد کنم، از وقتم بهتر استفاده کنم و ...). چون احتمال داشت چند تا از نمره ها اون طوری که انتظار داشتم نباشن، فکر می کردم بعد از گرفتن نمره ها اگر همه آن طور که می خواهم باشند، از ته وجود خوشحال خواهم شد، ولی برایم عجیب است که این طور نشدم! یعنی آن طور که انتظار داشتم خوشحال نشدم!
حال امیدوارم نذر هایی که با خودم و خدای خودم کرده ام را فراموش نکنم!
دارم به آلبوم علی گویم علی جویم امیر حیاتی گوش می دهم. CDشو امروز از انقلاب بعد از کلی گشت گیر اورودم. چند وقتی است که به تنبور علاقه مند شده ام. امیدوارم جو گیری نباشد و اگر جو گیری است زود تمام شود. موسیقی شیدایی آن اثر خاصی دارد(من این طور احساس می کنم).
این آیین یارستان هم برای خود نظام هایی دارد ها!
پ.ن: بنده قضاوتی راجع به این آیین یا هیچ آیین دیگری ندارم، پس اگر از تریپ درویش ها خوشتون نمیاد فش برا من نذارین! اگر با تصوف و عرفان مورد ادعای صوفی ها و دراویش مشکل دارید کاسه کوزشو تو سر من خالی نکنین! من هیچ کاره بیدم! هیچ چی هم نمی دونم!