وقتی ریاضی، منتطق باشد.

  گل ها که همه آفتابگردانند، عشق هم اگر نبود درصد بیکاری به طور نگران کننده ای افزایش می یافت(یادی از یکی از شبه خدایان، قیصر امین پور، هر جا هست سفارش مارم ایشالا بکنه‌:) ) ولی جدا از همه اینا اگر ریاضی تنها منطق بود چه می شد؟

 طبقه بندی توانایی های ذهنی، کلاسی با نام -- مقدمه ای بر جامعه شناسی، مردم شناسی و روان شناسی -- : مهارت های بصری، مهارت های نوشتاری - ادبی، مهارت های بدنی، مهارت های... مهارت های ریاضی-منطقی: ببخشید استاد بنده با این عنوان مشکل دارم، جناب هاوارد گاردنر(روان شناس معاصر آمریکایی) هر غلطی کرده به خودش مربوطه ولی: ریاضی یعنی منطق؟ بابا اولا که هزارتا مثلا/شبه فیلسوف هستن که دارن فقط رو این کار می کنن که چجوری با ابزاری به نام منطق بهتر و منطقی تر فکر کنن که بویی از ریاضی تو عمرشون نبردن، ازون ور  هزارتا مساله ی ریاضی هستن که ایده خورشون ملثه و تنها برای ابراز به صورتی منطقی نیاز دارند، در واقع حل مساله منطق نیست استاد قطع می کند: خلاقیت... البته استاد خلاقیت و ظهور ایده در ذهن، استاد ما یه عمری تو کار ترکیبیات بودیم، آره شاید یه استقرا هم می زدیم تو مساله ها، ولی اصل کار ایده بود. بابا ما یه عمری حال می کردیم ذهن ریاضی داشته باشیم تا روابط انتزاعی رو درک کنیم، حالا شما داری می گی ریاضی منطقه؟

  پ.ن ۲: نمی دونم اگر عشق نبود واقعا چی می شد، به قول خیلی ها که اصلا منشا خلقت عشقه اصلا شاید، ولی اگر ریاضی منطق بود شاید از اول عمرم حاضر بودم سواد نوشتن یاد بگیرم ولی عددها رو یاد نگیرم و اصلا ندونم عدد یعنی چی... حالا نوبت توئه: عدد بده : این قمار عاشقانه را عدد بده، شور و حال عارفانه را عدد بده، ولی قبلش به خود مسکین من و مهمتر از همه: به منطق(اونم از نوع ارسطویی)!