گاهی دوست دارم عمدا مفاهیم را تنزل دهم.
تنزل می تواند صورت بخشیدن به چیزی باشد که صورت ندارد. صورت بخشیدن البته خطراتی هم دارد... به ابتذال نباید تبدیل شود سمبلیسم ما...
پ.ن: مسیر عجیب غریب خدا را شکر اکنون متوقف شده است. این را تنها می نویسم تا اگر روزی دوباره این را دیدم به فانی بودن پیچیدگی اش متوجه باشم...