"بین مرگ و زندگی اسیر شدم باز دوباره"
فرهاد مهراد خیام وار در حیاتش عمیق بود.
"هر چند زکار خود خبردار نیم"
امروز حیاتم به چیزی که سال ها در آوازش گوش می کردم نزدیک تر شده.
به عنوان یک از تیپ مرگ هایی که دوست دارم، مثل فرهاد در 49 سالگی رفتن را می پرستم، در سنی که بدجوری لبه مرز قرار گرفته.