زبان ها در توصیف تو درمانده اند... (جمله ای در مناجات خمسه عشره).
حقیقت در کلمات نمی گنجد. (این یکی مال خودمه مثلا).
گزاره ها با ترجمه ی خاصی می توانند به هم تبدیل شوند- لفظ ا... به حقیقت و می توان از سراسر دین برداشتی فلسفی داشت...
پ.ن: مهم نیست چه اتفاقی می افتد- مهم برداشت و ترجمه ی وقایع است.
پ.ن برای پ.ن: این جمله پس از درگیری لفظی بر سر این که یک حرکت فلانی چطور تعبیر شود در ذهن به رخ داد پیوست...
زبان تنها وسیله ای برای انتقال مفاهیم و اطلاعات نیست، بلکه وسیله ای برای اندیشیدن و ایجاد ارتباط بین نماد ها و سمبل ها(که خود جزئی از زبان هستند) نیز هست.
شاید زمانی که این رو ابتدا در کتاب زبان فارسی اول دبیرستان می خونی به نظرت مسخره، کلیشه ای و تنها چیزی برای حفظ کردن بیاد، تا زمانی که خیلی جدی به مشکل این که بخوای مفاهیمی که در گذشته شکل گرفتن رو با زبانی که تجربه ای در فکر کردن راجع به اشیایی که عمیق می دونی شون نداره تحلیل کنی. این جاست که می فهمی تازه زبان چیه.
می گن ایرانی ها باهوش هستن، نمی دونم ضریب هوشی ایرانی ها واقعا بالا هست یا نه(به عنوان یک فاکتور ذاتی-ژنتیکی) ولی می دونم زبانی که باهاش فکر می کنن می تونه در تحلیل یه سری مفاهیم بیشتری از زبانی که تو کلاس زبان ها یاد می گیرن در فکر کردن به خیلی چیزها کمکشون کنه، فقط کافیه بلد باشن خوب ترجمه هم بکنن، تا بتونن ایدشون رو تو دنیا هم مطرح کنند(البته بعد از زمانی که به اون نقطه رسید).
پ.ن: نظر همون یک نفر این قدر تاثیر گذار بود که باز بنویسم. امیدوارم بتونم روزگاری تولدش رو بهش تبریک بگم.
گرچه گاهی فکر می کنم حال نوشتن رو ندارم، هنوزم که هنوزه اینجا رو دوست دارم. میام توش لینک ها و آدرس هایی که برای جاهای دیگه لازم دارم رو کامنت می کنم و هنوز ازش دارم استفاده می کنم...
تصمیم جدیدی که ۵ دقیقه ی پیش گرفتم اینه که روی دوباره شروع کردن تو اینجا اساسی فکر کنم. نظر شمایی که اتفاقی گذرت به اینجا خورده چیه؟
البته برای این کار به یه خونه تکونیه اساسی نیاز دارم. لینک ها و خیلی چیزها به بروز شدن نیاز دارن. نظر بدید شاید نظر یک نفر رو این که شروع کنم یا نه تاثیر بذاره... جدا جزو معدود جاهایی هستش که نظر یه خواننده ی وبلاگ می تونه مفید باشه. تجربه ی خودتون رو در اختیار من هم بذارید... نظر بدید.