- خب این قضیه ی بوس و اینا چی شد؟ اگه وقت داری برام تعریف کن.
- امروز برای اولین بار رفتیم بیرون.
- لبخند و اشک رو برای اولین بار در امروز بر گونم نشوندی... خدا ثوابت بده. حالا چطور بود؟
گاهی این قدر از کارهای دیگران خوشحال می شوم که از مال خودم این قدر خوشحال نمی شوم...
روح سرگردانت هنوز هست. البته ته وجودش در این مکان مجازی و آن مکانت مانده. گناه ام از فضای مجازی نتوانسته پاکت کند... ولی می روی بالاخره.
وای بر روزگاری که شبه عاشقانه طعم سوخته و واسوخت بدهد!
بعدش که رفتم حموم فکر کردم خیلی بهت احترام گذاشتم که بهت گفتم یاوه ی ته شب... بدتر بود می گفتم یاوه ی سر شب - ته شب لا اقل توهم که با حقیقت اشتباهش می گیری - سر شب که شعره !
بد شد. می خواستم از تو بنویسم، دیدم با یاوه ی ته شب فرقی نداری! این هم از تو... البته این دفعه.
هر روز می بازم... دوباره و دوباره. اگر غمش را بچشم، می توانم هر روز ببرم...